Znajduje się głównie w kościach oraz komórkach tkanek miękkich, przede wszystkim mięśni, w niewielkiej ilości także w płynach pozakomórkowych. Magnez, obok potasu jest najważniejszym kationem wewnątrzkomórkowym. Uczestniczy w przemianie węglowodanów oraz metabolizmie tłuszczów. Korzystnie wpływa na funkcje mózgu, opóźnia procesy starzenia. Bierze udział w pobudliwości tkanki mięśniowej i nerwowej. Jest niezbędny do biosyntezy i utrzymania struktury kwasów nukleinowych i chromosomów, uczestniczy także w wielu etapach biosyntezy białka.
Źródła:
Magnez, jako składnik chlorofilu występuje w zielonych częściach roślin, stąd jego dobrym źródłem są warzywa liściaste.
Pozostałe dobre źródła tego makroelementu to:
- otręby i kiełki zbóż,
- pełnoziarniste produkty zbożowe,
- kukurydza,
- banany,
- orzechy, migdały
- kakao, czekolada,
- nasiona roślin strączkowych.
Czynniki wpływające na przyswajalność:
Przyswajanie magnezu ograniczają:
- duża ilość błonnika i wapnia w pożywieniu – dlatego w przypadku wysokiego spożycia wapnia należy zwiększyć podaż magnezu
- fosforany
- związki fitynowe, szczawiany i taniny
- duża zawartość tłuszczu
Korzystny wpływ na wchłanianie tego makroelementu mają:
- białko
- laktoza
Niedobór:
Niedobór magnezu przyczynia się do powstawania:
- zaburzeń krążenia oraz pracy serca
- drgawek
- niedokrwistości (mniejsza zawartość magnezu w erytrocytach powoduje uszkodzenie ich błon komórkowych oraz skraca czas ich przeżywalności)
Zbyt mała ilość magnezu potęguje także reakcje stresowe oraz zaburza syntezę białek, co prowadzi do zmniejszenia odporności organizmu
Należy podkreślić, że na niedobór tego makroelementu szczególnie narażone są osoby cierpiące na przewlekłe biegunki (upośledzone wchłanianie z przewodu pokarmowego) oraz diabetycy, chorzy leczeni diuretykami i osoby nadużywające alkoholu (zwiększone wydalanie przez nerki). Do nadmiernego wydalania magnezu z moczem może przyczyniać się również stres.
Nadmiar:
Hipermagnezemia może wystąpić w przypadku zażywania preparatów, które mają w swoim składzie omawiany makroelement oraz niewydolności nerek. Nadmiar magnezu prowadzi do zaburzeń przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, porażenia mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego. Objawami hipermagnezemii mogą być także spadek ciśnienia tętniczego, nudności i wymioty.