Cynk

Jest składnikiem enzymów biorących udział w przemianie węglowodanów, białek i kwasów nukleinowych. Uczestniczy w procesach tworzenia czerwonych krwinek i oddychaniu tkankowym. Bierze udział w mininalizowaniu efektów toksycznych związanych z narażeniem organizmu na metale ciężkie i alkohol. Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie skóry i błon śluzowych.

Źródła:

Źródłami cynku w diecie są:

• mięso i ryby,
• jaja,
• orzechy,
• pełnoziarniste produkty zbożowe,
• rośliny strączkowe,
• sery podpuszczkowe.

Czynniki wpływające na przyswajalność:

Wchłanianie cynku ułatwiają:

• białko zwierzęce, niektóre aminokwasy,
• kwasy cytrynowy i jabłkowy.

Substancjami ograniczającymi przyswajalnie cynku są:

• fityniany,
• szczawiany,
• błonnik,
• alkohol,
• niektóre składniki mineralne (np. wapń, żelazo niehemowe, miedź).

Warto podkreślić, że wchłanianie cynku wzrasta w przypadku jego zmniejszonej podaży w diecie. Osoby, które spożywają cynku z produktów o dobrej przyswajalności, absorbują go mniej.

Niedobór:

W przypadku znaczeniego obniżenia cynku w osoczu mogą pojawić się:

• zmiany skórne (przebarwienia, łuszczenie się)
• wypadanie włosów,
• biegunki,
• brak apetytu,
• trudne gojenie się ran
• zahamowanie wzrostu u dzieci.

U osób zdrowych niedobory cynku występują bardzo rzadko. Mogą pojawić się w przypadku zaburzeń wchłaniania oraz w schorzeniach nerek lub wątroby.

Nadmiar:

Ostre zatrucie cynkiem prowadzi do niedokrwistości, mogą pojawić się również wymioty